భయం!అంత అవసరమా?

భయం కి పెద్ద పెద్ద కారణాలు అఖ్ఖరలేదు.పెద్ద పెద్ద పోటుగాళ్ళు అనుకునే వాళ్ళు కూడా చాలా చిన్న చిన్న విషయాలకు భయపడుతుంటారు.ఎదుటి వాళ్ళ భయం మనకు చాలా చిన్నది,అర్థం లేనిది అవిపిస్తుంటుంది.చాలా ఎక్కువ చేస్తున్నారు అని అసుకుంటుంటాము చాలా సార్లు.నా విషయానికి వస్తే నాకు చీకటి అంటే భయం లేదు.బల్లులు,పిల్లులు అంటే భయం లేదు.ఎదురుగా ఉండేది ఎవరైనా లెక్క చేయను అని పేరు.ఎంత మాటంటే అంత మాట అనేస్తాను ముందు వెనక ఆలోచించకుండా.
అలాంటిది నేను ఒక సారి ఈ భయం బారిన పడ్డాను.ఒక రోజు రాత్రి పూట నిద్రలో మంచం పైనుంచి క్రిందకు పడ్డాను.మంచి నిద్రలో ఉన్నట్లు వున్నాను.ధన్ మని పడ్డాను.అసలు ఒక క్షణం అర్థం కాలేదు.ఎముకలు విరిగాయి అనిపించింది.కడుపులో  ఏదో అతలాకుతలం అయింది అనుకున్నాను.ఒక అయిదారు నిముషాలు కదల లేక పోయాను.నోట్లోనుంచి మాట కూడా రాలేదు.ఇక అంతే అనుకున్నాను.చిన్నగా ఎప్పటికో సర్దుకోని మంచం పైకి వచ్చి పడుకున్నాను.
ఇక అప్పటి నుంచి మొదలు అయింది భయం నాకు.మంచం మీద పడుకుంటే సరిగ్గా మంచి నిద్ర పట్టేటప్పుడు మెలకువ వచ్చేస్తుంది.ఇలా ఒక రోజు కాదు,ఒక వారం కాదు,ఒక నెల కాదు.నిద్ర పోవాలంటే భయం మళ్ళీ ఎక్కడ పడి పోతానేమోనని.ఇంక ఆఖరికి నేను గోడ తట్టు పడుకోని మా అమ్మాయిని ఇవతల తట్టు పండుకోమనేదాన్ని.అంటే నిద్రలో ఒక వేళ పడ్డా గోడ అడ్డం వుంటుంది.ఇంకో తట్టు మా అమ్మాయి అడ్డం వుంటుంది.ఈ భయం పోయేదానికి ఎన్నో ఏళ్ళు పట్టింది.ఇదంతా జరిగింది నా చిన్నప్పుడు కాదు.ఏభైలలోకి వచ్చినప్పుడు.
అప్పుడు కానీ నాకు అర్థం కాలేదు ఎదుటి వాళ్ళ భయాలను తక్కువగా చూడకూడదని.