అన్న మాట...వున్న మాట

చిన్నప్పుడు అన్నయ్య బడికి పోతుంటే వాడి వెనకల పరిగెత్తే దాన్ని.వాడేమో గబుక్కున యేదో ఒక సందులోకి వెళ్ళి మాయమైపోయేవాడు.ఏడుస్తూ వెనక్కి వచ్చేదాన్ని.వాడు చేసేదంతా నేను చేసెయ్యాలి అని ఆశ.నేను కూడా బడికి వెళ్ళి పోవాలని ఆదుర్దా...అంతే!అక్కడ పాఠాలు చెప్తారని తెలియదు.ఆ పాఠాలు ఒప్ప చెప్పాలని తెలియదు.చెప్పకపోతే తాట తీస్తారని అసలు తెలియదు.అంతా అజ్ఞానం,అమాయకత్వం.అందుకే సగంసగం తెలుసుకుని ఊరికే ఉరకగూడదు.చూసిందే అంతా అనుకోకూడదు.దాని వెనకల వుండే అర్ధం,పరమార్థం గ్రహించాలి.బడికి వెళ్ళేదానికే ప్రాముఖ్యం యిచ్చాను గాని జ్ఞానం సంపాదించుకోలేకపోయాను.అందుకే పెద్దలు ఏదైనా చెయ్యాలంటే ముందు దాని పూర్వా పరాలు కనుక్కోమంటారు.భేషజాలు లేకుండా ఆ పని మనము సంత్రుప్తికరంగా చెయ్యగలమా లేదా అని బేరీజు వేసుకోమంటారు.అప్పుడు అయితే కార్య సాఫల్యం తప్పక అవుతుంది.