అతి వద్దనే వద్దు

పెద్దలు ఏమంటారు?అతి సర్వత్ర వర్జయేత్ అని.ఎలాంటి పరిస్థితుల్లో కూడా అతి వద్దు,మంచిది కాదు అని.కానీ మనం ప్రతి విషయంలోనూ అతి చేస్తుంటాము.పిల్లలపైన అతి ప్రేమలు,ఎదుటివారి పైన అతి కోపాలు సర్వ సాధారణం.మనల్ని మనం సమర్థించుకోవటం అనుకుంటూ గర్వానికి,భేషజానికి పోతుంటాము.ఎప్పుడు అయినా ఒక పందెం అంటే ఎప్పుడూ,ఎక్కడ,ఎలా,ఎవరు పోటీకి అర్హులు అని ఉంటుంది.కానీ పందెం అనగానే ముందుకు దూసుకుపోతాము.ఎంత దాకా పరిగెత్తాలా అని కూడా తెలుసుకోకుండా పరిగేస్తూనే ఉంటాము.మనం తిరిగి చూసేలోపల వేరే వాళ్ళు విజేతలు అయిపోతారు.పరీక్షలలో కూడా ప్రశ్నలు పూర్తిగా చదవము.సగం చదివేసి,అబ్బా!నాకు తెలిసిన జవాబే అని రాయటం మొదలుపెట్టేస్తాము.సగం రాసిన తర్వాత అనుమానం వచ్చి చూసుకుంటే,దాని జవాబు వేరే ఉంటుంది.చాలా మంది పేపర్ తిప్పి కూడా చూడరు.అక్కడ ఇంకో సగం క్వశ్చన్ పేపర్ ఉంటుంది ఇంకో సగం మార్కులకు.ఆ విషయం పరీక్ష హాల్ నుంచి బయటకొచ్చిన తర్వాత కానీ తెలుసుకోము.ఏమీ లేదు,అంతా హడావుడి,హైరానా!మనకే అర్థం కాకుండా ఉరుకులు,పరుగులు.భావోద్వేగాలు విషయం లో కూడా మితంగా వ్యవహరించం.చివరిదాకా పోతాము.అక్కడినుంచి ఇంకెక్కడికి పోవాలో తెలియదు.నోరు జారుతాము,చెయ్యి జాడిస్తాముు.క్షమించమని అడిగేదానికి అహం అడ్డు వస్తుంది.కొన్ని క్షమించలేని తప్పులు చేస్తాము.చేతులు కాలాక ఆకులు పట్టుకొని ఏమీ లాభం అంటారు కదా.కాబట్టి కొంచెం నిగ్రహించుకోవాలి.నోటిదురుసు తగ్గించుకోవాలి.మన ప్రేమలు మన బిడ్డలకు ప్రతిబంధకాలు కాకుండా చూసుకోవాలి.కక్షలు,కావేశాలు పెంచుకోకుండా మితంగా,పరిమితంగా మన భావావేశాన్ని అదుపులో పెట్టుకోవాలి.